Zelf gemaakte limericks |
Een vrouwtje uit Kamperland
Vond de jongens wel interessant
Ze keek hen zwoel aan
Fluisterde hun naam
En schreef al hun namen in het zand |
Straks zijn ook de vlinders er weer
Dan is het zomer zo in een keer
De mooiste tijd
Waarin alles gedijt
Geen wind, hagel en sneeuw meer |
|
|
Er was een
meisje uit de Kempen
Die heel hard weg liep voor de venten
Ze was heel bedeest
Nog nooit uit geweest
Maar dat zou veranderen in de lente
|
Vroeger was ik een stadmens, nu hou ik van buiten
geef mij maar de natuur en
vogels die fluiten
met wat geloei
van een koei
want
daar kan ik me het beste uiten |
|
|
De lente zal er weer heel vlug zijn
Dan wordt het weer een bloemen festijn
Liggen aan het strand
Met een drankje in de hand
Met weer de heldere zonneschijn |
Het leven is zo mooi op een zonnige dag
Iedereen is blij je hoort overal een lach
Dan eten we ijs
Het is net t’ paradijs
Men is ook heel vriendelijk en zegt je gedag
|
|
|
Geluk ligt
soms heel goed verborgen
Zelfs in een hoop met zorgen
Want het geluk van je kind
Dat is waarin je vind
Het geluk en de toekomst van morgen |
Je maakt mijn leven net iets fijner
de vervelende dingen net iets kleiner
je bent mijn droom
mijn levensboom
al ben je wel een echte vleier |
|
|
Ik voel de zon weer op mijn huid
een vogel die zijn liedje fluit
liggen in het gras
of springen in een plas
het maakt me allemaal toch niets uit |
Nog niet alle bladeren zijn gevallen
De winter zal snel de zomerpret vergallen
Dan wordt alles wit
De straten potdicht
En hoor je de auto’s
op elkaar knallen
|
|
|
