Meegevoerd op wolken

Meegevoerd op wolken
Diep in de donkere nacht
Verdwijnend zonder doel
Niemand die op me wacht

Weg van kreten vol verwijt
Vol gespekt van haat en nijd
Sluitend de deur van mijn hart
Omdat het alleen maar pijn bracht

Niet begrijpend al die haat
Die nu in de woorden staan
Weg verdwijnend in de nacht
Voor mij geen strijd om macht

Mensen omslaand als de winden
Die je plots niet meer aardig vinden
Vergeten zijn de lange uren
Gezamenlijk gaand door vuren

Meegevoerd door de wolken
Als een vogel in de wind
Ver weg van de wereld
Waar men geen liefde vind

Shadow

Men verwent nu alle moeders

Men verwent nu alle moeders
En dat is ook wel verdiend
Maar toch wil ik even denken
En ook even aandacht schenken

Aan alle vrouwen zonder kinderen
Want dat mag toch niet verhinderen
Dat ook zij moeders zijn even goed
En hun aderen en in hun bloed

Alleen het lot heeft zo bepaald
Dat zij het moederschap niet heeft gehaald
Of dat zij weer terug moest geven
Haar kind dat had moeten leven

Voor hen doet het nu extra pijn
Om kinderloos geen moeder te zijn
Daarom wil ik even zeggen
Ik wil bij jullie ook een bloempje leggen

Shadow